Maak ik wel de juiste keuze? 

Belangrijke keuzemomenten zijn spannend. Wat als je de verkeerde keuze maakt? Maar wat als je deze kans niet grijpt?

 

Helaas hebben we geen glazen bol. We kunnen niet in de toekomst kijken hoe onze keuzes uitpakken. Gelukkig maar, daar zou het leven erg saai en voorspelbaar van worden!

 

Elke keuze die je maakt, levert je iets op. Maak jij een keuze die uiteindelijk niet blijkt aan te sluiten bij de richting die je op wil in het leven? Dan komen er obstakels op je pad om je duidelijk te maken dat je een andere kant op moet.

 

Verkeerde keuze, andere afslag! 

Niet ieder mens is zich bewust van deze obstakels. We klauteren eroverheen, schaven onze knieën, worden uitgeput en moe van deze lastige weg. Het leven dat je leidt kost dan meer energie dan het je oplevert.

 

Tijd voor een andere afslag! Maar hoe weet je welke keuze jou de juiste weg doet inslaan?

Om weloverwogen krachtige keuzes te maken, is het belangrijk dat je luistert naar je gevoel en intuïtie. Je intuïtie is jouw reisleider, het is de stem van je hart.

 

Weet jij wat ik moet doen? 

Veel volwassenen zijn de verbinding en het vertrouwen in hun eigen gevoel verloren. Hoe komt dit? Daarvoor gaan we terug naar de kindertijd…

 

Volwassenen denken vaak te weten wat goed is voor een kind en hoe een kind zich hoort te voelen en / of te gedragen. Opmerkingen als ‘je hoeft niet te huilen’, en ‘het is niet nodig om zo boos te worden’ laten een kind ervaren dat hij niet kan vertrouwen op zijn eigen emoties. Een kind voelt zich verdrietig, maar krijgt de boodschap dat hij dit verdriet niet mag voelen. De emotie wordt weggestopt en genegeerd. Emoties laten zich niet wegstoppen, ze zijn net als een rinkelende telefoon. De telefoon stopt pas met rinkelen, als er wordt opgenomen.

 

Hoe geef je een kind het vertrouwen in zijn gevoel terug?

1). Alle gevoelens zijn legitiem. Bagatelliseer de gevoelens en emoties van je kind niet. Voelt je kind zich verdrietig of boos, dan mag deze emotie er zijn. Benoem de emotie die je ziet en geef hiervoor erkenning.

“Je voelt je verdrietig omdat je niet mag spelen met je vriend(in), dat is ook jammer.”

 

2). Geef je kind de kans om zijn emotie de ruimte te geven. Ontdek samen (op een rustig moment) wat je kind nodig heeft om zijn of haar emoties de ruimte te geven. Helpt het om 10 keer op de grond te stampen bij boosheid, of 10 keer rustig in en uit te ademen bij verdriet? Doe dit samen met je kind, geef hierin het goede voorbeeld.

 

3). Terug naar de realiteit. Je hoeft niet uren stil te staan bij een emotie, op een gegeven moment is het goed als je kind terugkomt naar de realiteit.

“Natuurlijk is het jammer dat je niet kan spelen met je vriend(in), maar vandaag heb je bijles.”

 

4). Tijd voor positieve gevoelens. Nu de emotie aandacht heeft gekregen, is het tijd voor deze emotie om te passeren en ruimte te bieden voor positieve gevoelens. Help je kind hierbij, door aandacht te schenken aan positieve gebeurtenissen.

“Kom, we gaan vandaag huppelend naar de bijles toe!”