“Ah joh, dat is toch helemaal niet zo erg.”

“Waarom huil je nou? Dat is toch helemaal nergens voor nodig! Kom, we gaan wat leuks doen.”

Elk gevoel mag er zijn

Als ouder zie je jouw kind waarschijnlijk het liefste gelukkig, energiek en blij. Tranen poetsen we het liefst zo snel mogelijk weg en een boze bui zie je waarschijnlijk ook het liefst zo snel mogelijk voorbij trekken. 

Dit is natuurlijk goed bedoeld, maar het gevaar hiervan is dat je voorbij gaat aan het gevoel van je kind. Hoe naar een gevoel ook is, het is belangrijk dat je kind ervaart dat dit gevoel er mag zijn. 

En hoe zit het dan met veerkracht en weerbaarheid?

Maar waarom zou je een naar gevoel van je kind erkennen? Is het niet juist de bedoeling dat je kind leert om te gaan met tegenslagen en een positieve draai kan geven aan teleurstellingen? 

Natuurlijk is het belangrijk dat je kind veerkrachtig wordt en weerbaarheid traint. Voordat je kind hier echter sterker in kan worden, is het belangrijk dat hij sterk staat in zijn eigen gevoel. Vertrouwen op je eigen gevoel en vervolgens op je eigen intuïtie vormt een krachtige basis voor zelfkennis en zelfvertrouwen. 

Je eigen vervelende gevoelens 

Stel je voor, je voelt je verdrietig of boos, maar je weet niet waardoor het komt. Je gaat door met je alledaagse werkzaamheden, maar het vervelende gevoel gaat niet weg. Je voelt je moe, prikkelbaar naar je medemens en thuis plof je op de bank. Ga jij je gevoel uit de weg, door bijvoorbeeld de tv aan te zetten en een zak chips open te trekken? 

Een naar gevoel? Weg ermee!

Veel mensen hebben (zichzelf) geleerd om hun gevoel weg te stoppen, in plaats van de ruimte te geven. Ruimte geven aan een vervelend gevoel, zorgt immers voor nog meer vervelende gevoelens. 

Tringggg…..

Een gevoel is als een rinkelende telefoon. Hij stopt pas met rinkelen, als je de telefoon opneemt. Pas als je een vervelend gevoel de ruimte geeft en de bijbehorende emotie accepteert, komt er ruimte in je hoofd voor inzichten en fijne gevoelens. 

Een naar gevoel? Welkom!

Door kinderen op jonge leeftijd te leren dat alle gevoelens er mogen zijn, hoeven zij hun gevoel in hun latere leeftijd niet uit de weg te gaan. Door te accepteren dat vervelende gevoelens bij het leven horen, blijven ze hier minder lang in hangen en leren hier zelf mee om te gaan. 

Hoe geef je kinderen de ruimte en het vertrouwen om hun vervelende gevoelens aandacht te geven?

• Onthoud dat elk gevoel er mag zijn. Ook al begrijp je niet waarom je kind van slag is van een bepaalde gebeurtenis, dat hoeft ook niet. Het gaat erom dat je kind een bepaald gevoel ervaart en dit gevoel mag de ruimte krijgen. Erken daarom het gevoel van je kind. Je voelt je verdrietig omdat je niet bent uitgenodigd voor het feestje. 
• Door je kind vervolgens te troosten, krijgt hij het gevoel dat hij gezien en gehoord wordt. Het is ook heel jammer en verdrietig dat jij niet bent uitgenodigd, je had er zo’n zin in. 
• Na erkenning en troost is er ruimte om een stukje veerkracht en weerbaarheid te trainen. Helaas kon hij jou niet meer uitnodigen, omdat Pietje maar 5 kinderen mocht uitnodigen.
• De realiteit hoef je maar één keer te zeggen, er is immers niks mis met het geheugen van je kind. Erkenning en troost mag je blijven herhalen tot je kind rustig wordt. 
• Geef elke dag even aandacht aan het gevoel en de bijbehorende emoties. Bespreek bijvoorbeeld tijdens het avondeten hoe iedereen zich voelde. Grote kans dat je kind eerst alleen ‘goed’, ‘prima’, ‘mwa’, zal zeggen. Je gevoel onder woorden brengen is lastig, dit kunnen jullie samen oefenen. Stel bijvoorbeeld vragen als:
  • Als jouw gevoel vandaag een weerbericht zou zijn, was het dan zonnig of bewolkt? 
  • Wat was vandaag het leukste moment van de dag en waarom?
  • Wat was vandaag het stomste moment van de dag en waarom? 
• Maak samen een emotiedagboekje. Kies een vast moment van de dag om even stil te staan bij de gevoelens en emoties. Maak bijvoorbeeld een tabel met de verschillende emoties (blij, boos, verdrietig, boos). Welke emotie voelde je kind ‘s ochtends, welke ‘s middags en welke emotie ‘s avonds? 
• Leg het verschil uit tussen gevoel en emotie. Een emotie is de uiting van een bepaald gevoel. Voelt je kind zich bijvoorbeeld verdrietig? De emotie die bij verdriet hoort is huilen, terugtrekken, etc. Soms voelt je kind zich verdrietig, maar gedraagt hij zich boos. Er is een andere emotie gekoppeld aan het onderliggende gevoel. Maak een overzicht van de gevoelens en de bijbehorende emoties. Welke teams horen bij elkaar en waarom?

Vindt je kind het lastig om ruimte te geven aan vervelende gevoelens? Of gedraagt je kind zich vaak boos of verdrietig, maar heb je het idee dat er een ander gevoel onder zit? Kindercoaching kan jouw kind helpen om inzicht te krijgen in zijn gevoelens en deze te omarmen. Op deze pagina lees je meer over kindercoaching en wat dit voor jouw kind kan betekenen. Liever even persoonlijk contact? Laat een reactie achter via het contactformulier en ik neem zo snel mogelijk contact met je op!