Drama in de supermarkt
Een jongetje van vier rent schreeuwend door de winkel. Hij pakt spullen uit de schappen, legt ze op een andere plek en kijkt zo nu en dan over zijn schouder. Je ziet hem haast denken: Ziet mama mij wel?
Zijn moeder zag hem wel degelijk. Ook zag zij de geïrriteerde en boze blikken van omstanders. Als je even goed naar het tafereel keek, zag je een uitgebluste moeder en een kind dat hard op zoek was naar grenzen.
De moeder in kwestie haalde haar schouders op toen we oogcontact maakten. “Hij luistert gewoon écht niet…” De moeder rechtte haar rug en deed nog een poging om haar kind in het gareel te krijgen. “Dat mag niet lieverd, kom maar, dan krijg je een chocolaatje.”
Opvoedkunsten
Opvoeden, het is niet makkelijk! Op internet en in de boekwinkel staan honderden artikelen en boeken die ouders zouden moeten helpen. Boeken over verschillende opvoedstijlen en hoe je verschillende ‘soorten’ kinderen moet opvoeden. Temperamentvolle kinderen, bange kinderen, verdrietige kinderen, milieubewuste kinderen, reislustige kinderen, creatieve kinderen. Nog voordat een kind echt kind kan zijn, heeft hij al een stempel gekregen door de verschillende opvoed adviezen.
Ik kan me goed voorstellen dat ouders naar een boek of het internet reiken als ze het even niet meer zien zitten. Niet alleen kinderen, maar ook ouders hebben last van de eisen en verwachtingen van de buitenwereld. Ouders zien liever niet dat omstanders hun kind irritant, stil, onzeker of druk vinden. Ook willen ouders zelf niet bestempeld worden als strenge of juist softe ouders. Het is nogal wat!
TEDtalk van Jennifer Senior
Waar is de tijd gebleven dat we ons gewoon bezig hielden met het opvoeden van onze kinderen? Het lijkt erop alsof de samenleving kinderen steeds meer zien als een stuk klei dat gevormd moet worden. Jennifer Senior vertelt dit mooi in haar TEDtalk over opvoeding (https://ed.ted.com/lessons/for-parents-happiness-is-a-very-high-bar-jennifer-senior). Ze vertelt onder andere dat ouders de lat enorm hoog leggen voor zichzelf. Het merendeel van de ouders willen hun kinderen gelukkig zien. Geluk is echter een enorm hoog doel. Tegenslagen en teleurstellingen horen bij het leven, ook hier leren kinderen van.
Wat kinderen voornamelijk nodig hebben, is het goede voorbeeld en onvoorwaardelijke liefde. Kinderen gedragen zich niet expres vervelend of naar. Kinderen gebruiken hun gedrag om iets te communiceren. Vaak weten ze zelf nog niet eens wat!
Op zoek naar grenzen
Even terug naar de jongen in de supermarkt. Hij was op zoek naar grenzen. Dit is natuurlijk makkelijk om te zeggen voor een buitenstaander over een uitgebluste moeder en een wanhopig kind. Het stellen van grenzen vraagt om discipline, doorzettingsvermogen en geduld. Een kind dat op zoek is naar grenzen, is onbewust bezig om zijn eigen gedrag in zijn omgeving te kunnen bepalen. Ook ontdekt een kind het zelfrespect van zijn ouders. Zodra ouders een grens stellen, leert een kind dat hij veilig is bij zijn ouders en krijgt het goede voorbeeld als het gaat om zelfrespect.
Het gaat dus eigenlijk niet om de vraag welke opvoedstijl het beste werkt. Het gaat om de vraag, hoe ouders hun kind het beste kunnen begeleiden in hun ontwikkeling naar een zelfstandige, zelfverzekerde en zelfrespecterende volwassene.
Drie tips voor het ontdekken van jouw eigen opvoedstijl
1). Leg de lat niet te hoog!
Ook al zijn er duizenden boeken, er is geen handleiding voor het opvoeden van jouw kind. Ieder kind en iedere ouder is uniek en vraagt om een unieke opvoeding. Leg de lat dus niet te hoog. Verwacht niet dat iedere tip die je tegenkomt gaat werken in jouw gezin. Ontdek samen wat voor jullie het beste werkt.
2). Gedraag je als een detective.
Is je kind drammerig, opvliegend, uitdagend, onzeker of stil? Vertoont je kind bepaald gedrag en weet je niet hoe je hiermee moet omgaan? Onthoud dan dat je kind dit gedrag vertoont om jou iets duidelijk te maken. Dit kunnen natuurlijk verschillende dingen zijn. Zie het gedrag van je kind als een ui. Het gedrag is de buitenste laag. Daaronder zit een emotie. Daaronder zit een gevoel en weer daaronder zit de oorzaak van het gevoel. Een kind dat met de deuren slaat, gedraagt zich boos, maar voelt zich wellicht verdrietig. Het verdriet komt misschien door een gebeurtenis op school of omdat de lievelingskoekjes van je kind op waren. Kijk verder dan alleen het gedrag en onthoud dat je kind zich gezien en gehoord wil worden.
3). Geef je kind erkenning voor zijn gevoel.
Benoem de emotie die je ziet en geef erkenning voor het gevoel. Zie je dat je kind zich boos gedraagt? Benoem dit dan, door bijvoorbeeld te zeggen: “Ik zie dat je je boos gedraagt, je moet je wel heel naar voelen.” Aangezien je nog niet weet welk gevoel onder de emotie zit, hoef je deze nog niet te benoemen. Je kind voelt zich op deze manier wel gehoord en gezien, waardoor je kind weer rustig kan worden. Het kan zijn dat je dit een aantal keer moet herhalen, geduld is het codewoord!
Vind je het als ouder lastig om je kind te helpen bij zijn emoties of mentaal welbevinden? Kindercoaching kan uitkomst bieden. Ben je benieuwd wat coaching voor jouw kind kan betekenen? Neem dan contact op via het contactformulier voor een vrijblijvend intakegesprek, of bekijk de pagina over kindercoaching.
