Auteur archieven: admin

Het komt goed

Het komt goed…. 

Dit kleine, simpele zinnetje is voor mij een groot hulpmiddel. Ik heb weleens de neiging om te verdrinken in piekergedachtes, angsten of gevoelens van paniek. Mijn hoofd draait overuren en ik voel me moe en vooral ook moedeloos. 

Daar heb ik dus helemaal niks aan! Door het zinnetje “Het komt goed” een aantal keer te herhalen, kan ik loskomen van de situatie en mijn gedachtes en de boel even van een afstandje bekijken. 

Vervolgens kom ik erachter dat het helemaal zo erg niet is en kan ik actie ondernemen om iets aan de situatie of mijn gedachtes te veranderen. 

Een zinnetje, gebaar, handeling, object?

Voor mij helpt dit zinnetje om uit de negatieve spiraal in mijn hoofd te stappen. Op momenten dat ik mij gevangen voel in mijn gedachtes, gevoelens of in mijn gedrag, stap ik eruit.

Dit klinkt heel makkelijk, maar niks is minder waar! Probeer maar eens aan je hulpmiddel te denken, op momenten dat je die het hardste nodig hebt…

Voor veel kinderen helpt het daarom om een steentje, armbandje of elastiekje bij zich te dragen. Door alleen maar een blik te werpen op dit hulpmiddel, wordt een kind herinnert aan zijn of haar helpende woorden. 

Let op! 

Door gebruik te maken van een zinnetje of een woord, kan een kind even afstand nemen van de situatie. Dit betekent niet dat er geen aandacht mag zijn voor de emotie. Juist niet! Zolang een kind middenin de emotie zit, kan de juiste aandacht alleen niet gegeven worden. Alleen door even afstand te nemen en vanuit een ander perspectief naar de situatie te kijken, kan een kind ontdekken hoe hij of zij zichzelf kan helpen bij de deze emotie. 

De dieren van Toon Tellegen 

Meerdere keren per dag gebruik ik mijn helpende zinnetje “Het komt goed”. Op een mooie zomerse middag liep ik een boekwinkel binnen en stuitte ik op een klein boekje van Toon Tellegen, met de titel: Het komt goed.

Die moest ik natuurlijk wel meenemen. Op de eerste bladzijde die ik opensloeg, stond een citaat van de eekhoorn die ik graag wil delen:

Ik ben alleen maar nu, dacht hij opnieuw. Ik ben nooit later geweest en ik zal nooit vroeger worden. En terwijl hij zijn gedachten, die altijd wijzer waren dan hijzelf, niet langer volgen kon, voelde hij zich weer tevreden worden.

Wat een wijze eekhoorn. Piekeren en zorgen maken over het verleden en de toekomst zorgen voor stress en angsten. Door jezelf te herinneren aan het nu (door middel van een zinnetje of een hulpmiddel), help je jezelf om rustig te worden en krachtige keuzes te maken.

Kinderen in het nu

Doorgaans zijn kinderen sterren in leven in het NU. Vooral kleine kinderen zijn niet of nauwelijks bezig met het verleden of de toekomst. Kijk maar eens naar een kind dat zich vermaakt op het strand of in het park. Zand verslepen, beestjes bekijken, rondrennen en springen. Hier kunnen wij als volwassenen veel van leren! 

Het verleden verwerken door middel van spel

In mijn coachpraktijk spelen we voornamelijk spelletjes. Ouders vragen mij weleens, wat doe je toch met mijn kind? Van hun kind krijgen ze namelijk te horen dat we alleen maar spelletjes spelen. 

Klopt!

Kinderen laten namelijk een heleboel zien in hun spel. Spelenderwijs verwerken zij wat ze hebben meegemaakt in het verleden, maar laten zij ook zien waar ze momenteel mee worstelen. Dit gebeurt (vaak) onbewust.

Piekeren komt óók voor bij kinderen

Zoals gezegd kunnen kinderen uitermate goed in het nu leven, maar ze zijn ook al zeer bedreven in het piekeren. 

“Heb ik nou iets doms gezegd?”

“Wat nou als het mij niet gaat lukken?”

“Ik wil niet naar mijn oom en tante, straks moet ik weer op schoot zitten.”

Voor veel kinderen is het lastig om hun piekermonster te verslaan. Bij sommige kinderen gaat het piekermonster zó nauwkeurig te werk, dat ze niet eens door hebben dat ze ergens mee zitten. Ze voelen zich naar, uiten dit in bepaald gedrag, maar hebben geeeen idee waardoor het komt! Laat staan dat hun omgeving enig idee heeft waar bepaald (vervelend) gedrag vandaan komt…

Kindercoaching helpt!

Kinderen krijgen vanaf een bepaalde leeftijd te maken met het woud aan emoties, gevoelens, gedachtes en gedrag. Zodra onverklaarbare emoties en gedrag een belemmering gaan vormen in het leven van een kind of in het gezinsleven, kan kindercoaching helpen. Spelenderwijs geef ik kinderen handvatten om grip te krijgen op hun emoties en zo hun zelfvertrouwen te vergroten.

Ben je benieuwd naar mijn aanpak en op welke manier kindercoaching jouw kind kan helpen? Bekijk dan de kindercoach pagina of ga direct naar de contactpagina voor een vrijblijvend intakegesprek. 

Het gedrag van je kind begrijpen

Een voorbeeld uit de coachpraktijk

Een paar weken geleden kwam er een meisje, ik noem haar nu even Saar, bij mij in de praktijk. In haar vriendinnen groepje zit een meisje waar ze het niet zo goed mee kan vinden. Het meisje in kwestie doet gemeen, sluit haar buiten en maakt haar onzeker. 

Saar heeft in de coachsessies geleerd hoe zij kan omgaan met dit meisje. Haar zelfvertrouwen heeft een boost gekregen en ze is weerbaarder geworden. 

Een vergelijkend voorbeeld 

Een paar dagen geleden kwam er een ander meisje in mijn praktijk, ik noem haar even Lisa. Ook Lisa had te maken met een gemeen meisje uit haar vriendinnen groep. 

Ik vond het eigenlijk wel gek. Waarom bleven deze meisjes vriendinnen met andere meisjes die gemeen tegen ze deden? 

Met Lisa ging ik in gesprek over haar gemene vriendin. Vroeger waren ze wel vriendinnen, zei ze. 

Wat is er dan veranderd? 

Er sloten nog twee meisjes aan bij de vriendinnen groep. Lisa kende deze meisjes al, wat was ze blij dat ze nu een vriendinnen groepje waren! 

Haar gemene vriendinnetje dacht hier anders over. Dat was namelijk het moment dat ze vervelend begon te doen naar Lisa. 

Zou het kunnen zijn dat Lisa’s vriendin zich eigenlijk heel naar en alleen voelt? Misschien mist ze Lisa, voelt ze zich in de steek gelaten en is gemeen doen haar manier om met haar nare gevoel om te gaan. 

Dit leek Lisa, een heel empatisch en zelfbewust meisje, een heel waarschijnlijk idee. 

Dat veranderde de zaak! In plaats van haar vriendinnetje naar de maan te lanceren (dat was haar idee aan het begin van de sessie) besloot Lisa om haar vriendinnetje te helpen. 

Ze schreef een brief, waarin ze haar vriendinnetje aanbood om haar te helpen met haar nare gevoel. Als dat geen echte vriendin is! 

Even terug naar het vriendinnetje van Saar. Voelde zij zich misschien ook bedreigd, alleen, onzeker of verdrietig? 

Gedrag en gevoel

Gedrag en gevoel horen bij elkaar. Als iemand zich verdrietig voelt, is het meest voorkomende gedrag huilen, terugtrekken of steun zoeken bij iemand. Een boos gevoel wordt vaak geuit in schreeuwen, stampen of met de deuren slaan. 

Helaas is het niet altijd zo gemakkelijk om gedrag en gevoel aan elkaar te verbinden. Een verdrietig kind kan ook met de deuren gaan slaan en een boos kind kan zich terugtrekken. Een vriendin die zich onzeker voelt, kan gemeen gaan doen om de aandacht te trekken. 

Eerste belangrijke uitgangspunt

Om het gevoel achter bepaald gedrag te achterhalen, kun je altijd uitgaan van een heel belangrijk uitgangspunt: 

Kinderen die zich vervelend gedragen, moeten zich heel naar voelen vanbinnen.

Gelukkige, blije en zelfverzekerde kinderen gedragen zich ook blij en gelukkig.

Als dit ten alle tijden je uitgangspunt is, zul je opmerken dat je met hele andere ogen naar gedrag van kinderen kijkt. Dit zal niet altijd makkelijk zijn. Op het eerste gezicht gedraagt een kind zich vervelend, waarop de neiging ontstaat om een kind hierop te attenderen of op af te rekenen. 

Tweede belangrijke uitgangspunt 

Dit is niet wat een kind nodig heeft. Een tweede belangrijk uitgangspunt is daarom:

Wat heeft dit kind nodig om zich weer blij en gelukkig te voelen?

Een kind dat zich zo rot voelt, zal zelf niet direct weten wat hij of zij nodig heeft om zich weer blij te voelen. Probeer je daarom te verplaatsen in dit kind. Wat is er gebeurd? Wat is de achtergrond van het verhaal? Wat zou jij nodig hebben in de situatie van dit desbetreffende kind? 

Kindercoaching

Herken jij bovenstaand gedrag in je eigen kind of in een vriend(in) van jouw kind? Kindercoaching kan jouw kind helpen om zijn of haar eigen gedrag te ontdekken en te verklaren, maar ook om te leren omgaan met andere kinderen die zich naar of vervelend gedragen. Jouw kind ontdekt hoe hij of zij sterk bij zichzelf kan blijven en op deze manier andere kinderen uitnodigt om hetzelfde te doen. 

Benieuwd wat kindercoaching voor jouw kind kan betekenen? Bekijk dan de kindercoachpagina of neem contact met mij op via het contactformulier. 

Ik moet er even een nachtje over slapen

Je bent aan het relaxen in het park, plotseling hoor je “PAS OP!”. Je kijkt om en ziet een bal op je af suizen. In een split second reik je naar de bal en kaats je hem de andere kant op. Poeh, dat scheelde weinig! 

bal vangen

Dacht je na over deze handeling? Nee, daar was geen tijd voor. Je handelde vanuit een reflex, vanuit je onderbewuste. Op je onderbewuste kan je altijd rekenen, hierin zit jouw kern en jouw drang om te overleven.

Je onderbewuste wordt niet alleen aangewakkerd in onveilige situaties. Je kent misschien wel dat gevoel in je buik als je een bepaalde beslissing neemt, iets ‘knaagt’ en het voelt niet helemaal goed. Je kan je vinger er niet op leggen. Misschien wuif je het gevoel weg en maak je een keuze die tegenstrijdig is met dit knagende gevoel. 

Dit geknaag is je onderbewuste. Van jongs af aan hebben we geleerd om ons gevoel te parkeren en ons te gedragen zoals de omgeving dat van ons verwacht. Ook hebben we geleerd om rationeel na te denken en keuzes te maken op basis van feiten, niet op basis van gevoel.

Ik vind dat zonde.

Kijk eens naar onderstaand gesprek tussen een moeder en een dochter:

Moeder: Straks komen oom Piet en tante Saar. Ze hebben onze vorige week echt uit de brand geholpen, dus als oom Piet wil dat je bij hem op schoot komt zitten dan wil ik dat je dat doet, goed? 

Dochter: Ik vind oom Piet altijd uit zijn mond stinken, ik wil niet bij hem op schoot.

Moeder: Oom Piet vindt dat heel gezellig en we moeten even heel aardig voor ze zijn, ik wil dus dat je daarbij helpt.

Dochter: Kan ik niet gewoon tegenover hem zitten en gezellig kletsen, dan ben ik toch ook aardig?

Moeder: Het maakt me niet uit dat je hem vindt stinken, je gaat gewoon bij hem op schoot. Soms moet je iets doen wat je niet leuk vindt! 

Dochter: ….

Moeder verwacht van dochter dat ze iets doet waar dochter zich niet prettig bij voelt. Dochter heeft dit aangegeven, maar dit wordt weggewuifd door moeder. 

Moeder heeft gelijk, soms moeten we iets doen waar we geen zin in hebben of wat we niet leuk vinden. 

Wat in bovenstaand gesprek alleen mist, is de erkenning voor het gevoel van de dochter. Zodra dochter deze erkenning krijgt, kan de moeder het gesprek hervatten. Dochter ervaart dan dat haar gevoel ertoe doet en kan openstaan voor suggesties om haar moeder te helpen in deze situatie. 

Ik moet er even een nachtje over slapen

Je kent deze uitdrukking vast wel, misschien heb je hem wel een keer gebruikt. Bij een lastige beslissing of dilemma is het verstandig om er even een nachtje over te slapen. Veel mensen nemen de tijd om alle feiten, voor- en nadelen op een rijtje te zetten.

Is dat verstandig? 

Het kennen van de feiten is handig, maar belangrijker is om alles op een gegeven moment los te laten en het gevoel te laten spreken.

Hoe doe je dat? Door er daadwerkelijk een nachtje over te slapen. Laat de dag van tevoren alle feiten, voor- en nadelen los. Ga slapen en neem jezelf voor om, zodra je wakker wordt, een keus te maken. Geef jezelf geen tijd om na te denken, geef je onderbewuste de ruimte om zich te laten horen.

Krachtige keuzes vanuit je intuïtie 

Door kinderen van jongs af aan te leren luisteren naar hun gevoel, kunnen zij op latere leeftijd gemakkelijker krachtige keuzes maken vanuit hun intuïtie. Natuurlijk is de ratio ook belangrijk, maar uiteindelijk kan alleen een mens zelf een keuze maken die betrekking heeft op hem of haar. Kinderen missen levenservaring, bepaalde kennis en vaardigheden, maar hun onderbewuste is al net zo sterk als die van een volwassenen. 

Door het gevoel van kinderen serieus te nemen, leren ze zichzelf serieus te nemen. 

onderbewuste

4 tips om je onderbewuste te laten spreken tijdens een belangrijke beslissing of dilemma:

1). Gooi een muntje op. Ja, echt waar! Munt is de ene beslissing, kop de andere. Kies een kant en gooi een muntje op. Haal diep adem en bekijk de uitslag. Denk niet na, luister naar je buik en je hart. Voel je het knagende gevoel of juist een sprongetje in je hart? Luister hiernaar! Neem het serieus en neem je gevoel onder de loep. Vervolgens kun je jouw ratio hierbij betrekken, maar wuif dit eerste onderbuikgevoel niet weg.

2). Praat met mensen. Betrek mensen bij jouw beslissing. Zijn ze juist voor- of tegenstander van een bepaalde beslissing? Met wie praat je makkelijker? Met wie ga je gemakkelijker mee in het gesprek? Van wie krijg je juist irritaties of frustraties? Neem het gevoel dat je bij het gespreksonderwerp krijgt serieus. 

3). Begin met schrijven. Schrijf een brief aan jezelf, waarin je jouw keuze toelicht. Zet de timer op 2 minuten en begin te schrijven. Haal je pen niet van je papier. Je blijft met schrijven. Weet je niet wat je moet schrijven? Schrijf dat dan op. Zorg ervoor dat je alles wat in je opkomt opschrijft en lees de brief vervolgens aan jezelf voor. 

4). Let op tekens. Dit klinkt misschien wat zweverig, maar let op tekens die het universum jou geven. Misschien heb je weleens gehoord van het begrip ‘synchroniciteit’ van Carl Jung. Hij beschrijft dat bepaalde gebeurtenissen ‘zin’ krijgen, omdat wij er een bepaalde betekenis aan geven. Voor mij heeft een overstekende eekhoorn geen betekenis, maar voor jou is dat misschien net het signaal dat je nodig had om een bepaalde beslissing te maken.

Ik gun het alle kinderen om in zichzelf en dus in hun eigen gevoel te vertrouwen. Door kinderen te leren wat hun gevoel ze vertelt, leren zij krachtige keuzes te maken, maar ook uitdagingen aan te gaan. Kinderen leren dat angst bijvoorbeeld een gevoel is om zichzelf te beschermen tegen gevaar. Door hiernaar te luisteren en dit gevoel te erkennen, geven zij zichzelf ruimte om iets nieuws en spannends te proberen. Gun jij dit jouw kind ook? Bekijk dan de deze pagina of neem direct contact met mij op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. 

Heeft je kind last van buikpijn?

“Ja mevrouw, een duidelijk voorbeeld van spanningshoofdpijn.”

“Spanningshoofdpijn? Wat moet ik daar nou weer mee? Ik heb helemaal geen spanning!”

Zo ging het gesprek tussen mijn huisarts en mijzelf een aantal weken geleden. Ik had last van een vervelende en aanhoudende hoofdpijn. Paracetamol deed zijn werk niet meer. Ik kon mij niet focussen, ik werd er moe van! 

Nou, van die huisarts werd ik niet echt wijzer… Maar het zette mij wel aan het denken. 

hoofdpijn

Wat was de bron van mijn spanning? Zou het kunnen komen omdat ik was verhuisd, zowel privé als met mijn werk? Meerdere veranderingen speelden een grote rol in mijn leven de afgelopen weken. 

Ik was gewoon door gedenderd, zonder stil te staan bij de eventuele effecten die deze veranderingen op mijn leven zouden hebben. Datzelfde weekend nam ik even tijd voor mezelf, onder andere om even te reflecteren op de afgelopen weken. 

De week erna stond ik regelmatig even stil bij de kleine veranderingen die mij ook hebben gevormd tot wie ik nu ben en tot het leven dat ik nu leid. 

wandelen

Je raadt het misschien al, maar mijn hoofdpijn werd langzaamaan minder, tot deze geheel verdween! 

Heerlijk, ik kreeg meer energie en haalde ook weer meer voldoening uit mijn werk. Was het dan werkelijk waar zo simpel? 

Ja, het was echt zo simpel! Dit is een enkel voorbeeld van vele lichamelijke klachten die het gevolg kunnen zijn van zorgen, spanning, stress, onzekerheid, enzovoort. Je geest en lichaam werken dusdanig met elkaar samen, dat klachten elkaar kunnen versterken.

Sommige mentale en lichamelijke klachten zijn ook niet zo gemakkelijk op te lossen als mijn bovenstaande voorbeeld. Heeft jouw kind bijvoorbeeld regelmatig last van buikpijn, vermoeidheid of hoofdpijn, maar heeft de huisarts hier geen lichamelijke verklaring voor? Misschien maakt je kind zich zorgen om een bepaalde gebeurtenis of ziet hij zij op tegen een toekomstige situatie. 

Buikpijn is bijvoorbeeld een veelvoorkomende klacht bij kinderen die veel stress of spanning ervaren. Een spreekbeurt, een toets of een partijtje kunnen buikpijnklachten veroorzaken. Ervaart je kind gedurende de dag veel spanning of heeft hij / zij moeite met het verwerken van prikkels (lees hier meer over prikkelverwerking)? Vermoeidheid kan hiervan een gevolg zijn. 

kind spannend

Gaat je kind iedere dag met buikpijn naar school of komt je kind iedere dag (over)vermoeid thuis? Laat je kind dan eerst onderzoeken door de huisarts. Helpt dit niet? Kindercoaching kan dan uitkomst bieden.

Samen gaan we op ontdekkingsreis naar de oorzaak van de klacht. Je kind ontdekt zelf waar de spanning zit en wordt zich bewust van de relatie tussen de lichamelijke en mentale klacht. 

Als ouder kun jij je kind ook helpen om zich rustiger en meer ontspannen te voelen! 

4 tips om je kind te helpen ontspannen.

1). “Ik heb buikpijn, ik kan morgen denk ik niet naar school…” Dat is gek! Je kind leek zich net nog kiplekker te voelen. Hmmm, wat zou er aan de hand kunnen zijn? Heeft je kind de volgende dag misschien een spreekbeurt of een toets? Gaat hij / zij voor het eerst naar bijles of naar een nieuwe sport? Ook leuke dingen kunnen spanning veroorzaken. Ontdek samen met je kind waar de spanning vandaan kan komen. Vraag niet aan je kind “Vind je het soms spannend?”, omdat je kind het misschien zelf nog niet door heeft dat de buikpijn komt door de spanning voor de eerste voetbaltraining. Geef erkenning voor het gevoel. “Ik kan me voorstellen dat het een beetje spannend is!” Je kind voelt zich op deze manier gezien en gehoord. 

2). Bedenk samen oefeningen of activiteiten die voor ontspanning kunnen zorgen. Haal 10 keer diep adem, ga even onder een warme douche, even een rondje rennen, enzovoort. 

3). Maak een lijstje met wat er allemaal mis kan gaan! Laat alle creativiteit los, maak het zo gek mogelijk! Kijk samen eens naar het lijstje. Hoe realistisch is het dat alles wat er op dit lijstje staat, ook daadwerkelijk gebeurt? Hoe kan je kind ervoor zorgen hij / zij zich beter opgewassen voelt tegen de realistische dingen op het lijstje?

4). Focus op de leuke dingen! De gebeurtenis is misschien spannend, maar wat zijn de leuke kanten? Bedenk samen welke positieve dingen er kunnen gebeuren.

Ben je benieuwd wat kindercoaching voor jouw kind kan betekenen? Lees hier meer over kindercoaching, of neem direct contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. 

Is mijn kind hooggevoelig?

Gezellige of verstikkende drukte? 

De zomer komt eraan, mensen trekken naar buiten en genieten met elkaar van het mooie weer. De parken in Amsterdam stromen vol met mensen en hun kleedjes. 

Sommige mensen genieten van deze gezellige drukte, ze proppen zichzelf er met veel plezier tussen. 

Andere mensen krijgen nog net geen paniekaanval en verstoppen zich in hun huis. 

druk park

Het verschil tussen deze groepen mensen? De mate van prikkelgevoeligheid. 

Prikkels in de wereld 

De wereld bestaat uit een heleboel prikkels. Alle geluiden, geuren en kleuren om ons heen zijn prikkels. Een piepende fietsrem of getoeter van een auto komt bij de één binnen als een bom, terwijl een ander deze geluiden amper opmerkt. 

Hoe gevoeliger iemand is voor deze prikkels, hoe meer energie het kost om deze te verwerken. Een feestje of een bijeenkomst is daarom een veel grotere opgave voor hooggevoelige mensen. 

Een ander woord voor hooggevoelig is hoogsensitief. Het gaat hierbij niet alleen om prikkelverwerking, maar ook om emoties. Hoogsensitieve mensen ervaren hun emoties heftiger dan mensen die niet hooggevoelig zijn. 

Hoe herken je of jouw kind hoogsensitief is?

1). Voor hoogsensitieve kinderen kost het verwerken van prikkels veel energie. Is jouw kind snel vermoeid na bijvoorbeeld een schooldag? Reageert jouw kind aan het eind van de dag intenser (bijvoorbeeld erg boos of verdrietig) op situaties? Grote kans dat je kind veel last heeft gehad van de prikkels gedurende de dag en hierdoor is uitgeblust. Alles kost dan veel energie, waardoor kinderen geïrriteerd kunnen worden. 

2). Een kriebelende trui of een naadje in de sokken kan voor hooggevoelige kinderen als zeer vervelend worden ervaren. Zegt je kind regelmatig dat een kledingstuk niet lekker zit, vanwege de stof of een kriebelend kaartje? Neem je kind hierin serieus, voor een hoogsensitief kind kan een jeukend kaartje de hele dag als zeer vervelend worden ervaren. 

3). Hooggevoelige kinderen zijn niet alleen gevoelig voor hun eigen emoties, maar ook voor die van anderen. Ze nemen als een spons de gevoelens en emoties van anderen over. Ze voelen vrijwel direct aan dat iemand zich verdrietig of boos voelt. Het is dan ook zeer lastig of frustrerend als anderen dit ontkennen. Voelt je kind aan dat jij of iemand in het gezin zich naar voelt? Praat hier dan over. Heb je even geen zin of tijd om over je gevoel te praten? Zeg dan dat je kind het goed heeft aangevoeld, maar dat je er nu niet over wilt praten. 

kind hooggevoelig

4). Hoogsensitieve kinderen kunnen intens en vanuit hun intuïtie reageren. Ze kunnen enorm enthousiast worden, maar ook zeer bedroefd. Een zielige film of een schattige puppy lokken heftigere emoties uit bij hooggevoelige kinderen dan voor kinderen die minder gevoelig zijn ingesteld. 

Hooggevoeligheid als kracht

Hooggevoeligheid is soms lastig, maar het is ook een bijzondere kracht. Hoogsensitieve kinderen staan dicht bij hun gevoel. Door zichzelf beter te leren kennen, weten ze wat hun energie geeft en wat energie vreet. Hooggevoelige kinderen kunnen enorm veel energie ervaren, als zij leven vanuit hun passie en talent. 

Heb jij het vermoeden dat je kind hooggevoelig is? Gun jij je kind om deze hooggevoeligheid in te zetten als superpower, in plaats van te zien als een last? Ben je benieuwd wat kindercoaching voor jouw kind kan betekenen? Neem dan contact met mij op voor een gratis en vrijblijvend intakegesprek. 

Hoe gedrag onzekerheid maskeert

Een stoere jongen van 14 wandelde mijn praktijk binnen. Hij was aan de late kant en deed hier ietwat nonchalant over. 

Dat wordt wat, dacht ik bij mezelf…

Zijn ouders hadden hem naar mij gestuurd, omdat zijn cijfers naar beneden gingen en huiswerkbegeleiding niet het gewenste effect had. 

Nadat ik een kopje thee voor de jongeman had ingeschonken, vroeg ik hem waarom hij bij mij was gekomen. 

“Dat moest van mijn ouders.”

Aha, daar hebben we er weer eentje. Ouders die het beste met hun kind voor hebben en een oplossing verzinnen voor zijn ‘probleem’. Maar wat ervaarde deze jongen als zijn probleem?

“Mijn cijfers zijn sinds dit jaar veel meer naar beneden gegaan.”

Hmm, sinds dit jaar? Wat is er dan veranderd, vroeg ik mij af. 

P: Ik ben best wel een drukke jongen en ik vind het leuk om grapjes te maken. Soms dan geef ik een antwoord op de vraag van een docent, maar dan begint iedereen te lachen. Ze denken dan dat ik een grapje maakte, maar het was helemaal niet grappig bedoeld. Dan ben ik bang dat ze me uitlachen.

Ik vroeg P hoe dit voor hem was. 

P: Ik vind dat heel naar, dan voel ik me echt dom. Dus als de docent mij nu wat vraagt, dan maak ik bewust een grapje, zodat ik weet dat de kinderen om mijn grapje lachen en mij niet uitlachen.

Aha, dus de lolbroek van de klas is eigenlijk bang dat hij wordt uitgelachen. Wat een knappe oplossing van hem om bewust grapjes te maken, zodat hij zichzelf beschermt tegen het nare gevoel van uitgelachen worden. 

P: Op toetsen weet ik soms niet wat ik moet invullen, dan doe ik maar wat. Ik ben altijd heel zenuwachtig voor een toets, want mijn vrienden doen het altijd veel beter. Ik doe dan net alsof ik helemaal niet heb geleerd of niet mijn best heb gedaan. Als ik dan een slecht cijfer heb, komt het door mijn slechte werkhouding en niet omdat ik dom ben.

Tjonge, deze jongen heeft zichzelf in twee jaar op de middelbare school een heleboel aangeleerd om zichzelf te beschermen tegen het vervelende gevoel van falen. Hij vergelijkt zich continu met anderen en doet zich daarom anders voor dan hij in werkelijkheid is of wil zijn. 

P is niet de enige. Veel kinderen beschermen zichzelf tegen nare gevoelens, door bepaald gedrag te vertonen. Zo gedraagt P zich als de luie lolbroek die niet wil leren, omdat hij bang is om fouten te maken. Hij is niet lui, hij is onzeker. Leerkrachten, ouders en medestudenten behandelen hem zoals hij zichzelf voordoet. 

Door die buitenste beschermlaag eraf te halen, heeft P zelf ontdekt waar zijn gedrag en lagere cijfers vandaan komen. Hij is zich bewust van zijn onzekerheid, dat is de eerste stap.

Volgende keer gaan we zijn zelfvertrouwen een boost geven en ontdekt P wat hij nodig heeft om, los van de verwachtingen en eisen van de buitenwereld, een leersprong te maken. 

Gun je jouw kind ook om zijn of haar innerlijke kracht zelf te ontdekken? Benieuwd wat kindercoaching voor jouw kind kan betekenen? Neem dan contact op via het contactformulier voor een vrijblijvend intakegesprek.

Krachtige keuzes op basis van je intuïtie

“Ik heb er gewoon geen goed gevoel bij.”

Voor veel mensen is dit een frustrerende opmerking. 

“Waarom dan niet? Leg eens uit!”

Soms kan dat niet. Dan voel je gewoon dat iets niet of juist wel goed is. Het onderbewuste is dan sneller dan je ratio. 

Inspiratie

Hoe dit onderbuikgevoel of je intuïtie nou precies werkt is een ingewikkeld proces. Malcolm Gladwell heeft er een heel boek aan gewijd. Hierin legt hij aan de hand van verschillende experimenten en voorbeelden uit hoe mensen op basis van kleine stukjes informaties bepaalde gevoelskeuzes maken. 

Kinderen en hun gevoel

Kleine kinderen staan nog heel dicht bij hun gevoel. Baby’s stoppen bijvoorbeeld met drinken als ze vol zitten. Veel mensen zijn dit contact met hun gevoel verloren. Sta je voor een belangrijke keuze? Dan kun je het beste de knoop doorhakken zodra je wakker bent, zonder je hoofd de tijd te geven om met voor- en tegenargumenten te komen. De uitspraak “Ik moet er even een nachtje over slapen” bestaat niet voor niets!

Ouders maken de keus

Kinderen zijn afhankelijk van hun ouders of opvoeders. Ouders maken keuzes namens hun kinderen, soms zonder hun kind hierbij te betrekken. Soms lijkt dit misschien beter, het gaat dan om situaties waar een kind nog geen invloed over kan uitoefenen. Toch is het belangrijk om je kind bij iedere keuze te betrekken. Vraag om diens mening en neem deze echt serieus, zodat je kind ervaart dat zijn mening en gevoel ertoe doen. Leg ook uit waarom jij denkt dat een bepaalde keuze de beste is. 

Waarom voelt het niet goed? 

Een keuze op basis van intuïtie kun je niet altijd direct onderbouwen. Soms weet je gewoon dat iets niet of wel goed voelt, maar weet je nog niet waarom. Benoem dit hardop, al is het alleen voor jezelf. Je leert je kind hierdoor dat gevoel een belangrijke raadgever is. Geef het goede voorbeeld in het maken van een keuze waarin je gevoel en ratio combineert. Je gevoel kan ook voortkomen uit een gebeurtenis in het verleden, die je behoedt voor bijvoorbeeld een negatieve ervaring. Je ratio kan je helpen om dit gevoel te begrijpen.

Balans tussen gevoel en ratio 

Kortom, een balans tussen gevoel en ratio geeft een krachtige basis voor het maken van keuzes. Neem je gevoel altijd serieus. Knaagt er iets? Of word je enthousiast? Neem deze gevoelens mee in je keuze! 

5 tips om je kind te helpen bij het maken van krachtige keuzes

Vindt jouw kind het lastig om keuzes te maken? Met onderstaande tips kun je jouw kind hierbij helpen!

1). Welk gevoel zit er achter de twijfel? 

Twijfelt je kind erg over het maken van een bepaalde keuze? Onderzoek dan samen welk gevoel er achter de twijfel zit. Vaak speelt angst hierbij een grote rol. Bijvoorbeeld de angst om er niet bij te horen, om iets te missen of om beoordeeld te worden. 

2). Stimuleer je kind om zijn mening te geven.

Door je kind te betrekken bij keuzes, krijgt je kind het gevoel dat zijn mening en gevoel ertoe doen. Dit stimuleert de zelfkennis en het zelfvertrouwen! 

3). Laat je kind in een split second kiezen. 

Schrijf bijvoorbeeld beide keuzes op een papier en vouw deze klein op. Hou in beide handen een papier en laat je kind een hand kiezen. Wat is het eerste gevoel bij de hand die jouw kind kiest? Een positief of knagend gevoel? Vaak zegt dit eerste gevoel al veel over de juiste keuze voor jouw kind. 

4). Neem het gevoel van je kind serieus. 

Zegt je kind dat hij vol zit of juist honger heeft? Neem dit serieus en trek het niet in twijfel door bijvoorbeeld te zeggen: “Maar je hebt net nog een cracker gegeten!” Iemands gevoel is altijd legitiem. Door het gevoel van je kind serieus te nemen, behoudt of versterkt je kind zijn intuïtie. 

5). Wat vinden anderen? 

Kinderen en jongeren vergelijken zichzelf veel met anderen. Kinderen kunnen hierdoor aan hun eigen gevoel gaan twijfelen, omdat ze zien dat leeftijdsgenoten iets anders voelen of kiezen. Vraag regelmatig aan je kind wat hij zelf vindt, zodat je kind leert om voor zichzelf te denken en zijn eigen gevoel serieus te nemen. 

Heeft jouw kind last van keuzestress of vindt je kind het lastig om zijn eigen gevoel serieus te nemen? Kindercoaching kan hiervoor uitkomst bieden. Benieuwd wat kindercoaching voor jouw kind kan betekenen? Bekijk hier de pagina over kindercoaching of neem contact op voor een vrijblijvend intakegesprek! 

 

Welke opvoedstijl gebruik jij?

Drama in de supermarkt

Een jongetje van vier rent schreeuwend door de winkel. Hij pakt spullen uit de schappen, legt ze op een andere plek en kijkt zo nu en dan over zijn schouder. Je ziet hem haast denken: Ziet mama mij wel?

Zijn moeder zag hem wel degelijk. Ook zag zij de geïrriteerde en boze blikken van omstanders. Als je even goed naar het tafereel keek, zag je een uitgebluste moeder en een kind dat hard op zoek was naar grenzen. 

De moeder in kwestie haalde haar schouders op toen we oogcontact maakten. “Hij luistert gewoon écht niet…” De moeder rechtte haar rug en deed nog een poging om haar kind in het gareel te krijgen. “Dat mag niet lieverd, kom maar, dan krijg je een chocolaatje.” 

Opvoedkunsten 

Opvoeden, het is niet makkelijk! Op internet en in de boekwinkel staan honderden artikelen en boeken die ouders zouden moeten helpen. Boeken over verschillende opvoedstijlen en hoe je verschillende ‘soorten’ kinderen moet opvoeden. Temperamentvolle kinderen, bange kinderen, verdrietige kinderen, milieubewuste kinderen, reislustige kinderen, creatieve kinderen. Nog voordat een kind echt kind kan zijn, heeft hij al een stempel gekregen door de verschillende opvoed adviezen. 

Ik kan me goed voorstellen dat ouders naar een boek of het internet reiken als ze het even niet meer zien zitten. Niet alleen kinderen, maar ook ouders hebben last van de eisen en verwachtingen van de buitenwereld. Ouders zien liever niet dat omstanders hun kind irritant, stil, onzeker of druk vinden. Ook willen ouders zelf niet bestempeld worden als strenge of juist softe ouders. Het is nogal wat! 

TEDtalk van Jennifer Senior 

Waar is de tijd gebleven dat we ons gewoon bezig hielden met het opvoeden van onze kinderen? Het lijkt erop alsof de samenleving kinderen steeds meer zien als een stuk klei dat gevormd moet worden. Jennifer Senior vertelt dit mooi in haar TEDtalk over opvoeding (https://ed.ted.com/lessons/for-parents-happiness-is-a-very-high-bar-jennifer-senior). Ze vertelt onder andere dat ouders de lat enorm hoog leggen voor zichzelf. Het merendeel van de ouders willen hun kinderen gelukkig zien. Geluk is echter een enorm hoog doel. Tegenslagen en teleurstellingen horen bij het leven, ook hier leren kinderen van. 

Wat kinderen voornamelijk nodig hebben, is het goede voorbeeld en onvoorwaardelijke liefde. Kinderen gedragen zich niet expres vervelend of naar. Kinderen gebruiken hun gedrag om iets te communiceren. Vaak weten ze zelf nog niet eens wat!

Op zoek naar grenzen

Even terug naar de jongen in de supermarkt. Hij was op zoek naar grenzen. Dit is natuurlijk makkelijk om te zeggen voor een buitenstaander over een uitgebluste moeder en een wanhopig kind. Het stellen van grenzen vraagt om discipline, doorzettingsvermogen en geduld. Een kind dat op zoek is naar grenzen, is onbewust bezig om zijn eigen gedrag in zijn omgeving te kunnen bepalen. Ook ontdekt een kind het zelfrespect van zijn ouders. Zodra ouders een grens stellen, leert een kind dat hij veilig is bij zijn ouders en krijgt het goede voorbeeld als het gaat om zelfrespect. 

Het gaat dus eigenlijk niet om de vraag welke opvoedstijl het beste werkt. Het gaat om de vraag, hoe ouders hun kind het beste kunnen begeleiden in hun ontwikkeling naar een zelfstandige, zelfverzekerde en zelfrespecterende volwassene.

Drie tips voor het ontdekken van jouw eigen opvoedstijl

1). Leg de lat niet te hoog!

Ook al zijn er duizenden boeken, er is geen handleiding voor het opvoeden van jouw kind. Ieder kind en iedere ouder is uniek en vraagt om een unieke opvoeding. Leg de lat dus niet te hoog. Verwacht niet dat iedere tip die je tegenkomt gaat werken in jouw gezin. Ontdek samen wat voor jullie het beste werkt. 

2). Gedraag je als een detective. 

Is je kind drammerig, opvliegend, uitdagend, onzeker of stil? Vertoont je kind bepaald gedrag en weet je niet hoe je hiermee moet omgaan? Onthoud dan dat je kind dit gedrag vertoont om jou iets duidelijk te maken. Dit kunnen natuurlijk verschillende dingen zijn. Zie het gedrag van je kind als een ui. Het gedrag is de buitenste laag. Daaronder zit een emotie. Daaronder zit een gevoel en weer daaronder zit de oorzaak van het gevoel. Een kind dat met de deuren slaat, gedraagt zich boos, maar voelt zich wellicht verdrietig. Het verdriet komt misschien door een gebeurtenis op school of omdat de lievelingskoekjes van je kind op waren. Kijk verder dan alleen het gedrag en onthoud dat je kind zich gezien en gehoord wil worden. 

3). Geef je kind erkenning voor zijn gevoel. 

Benoem de emotie die je ziet en geef erkenning voor het gevoel. Zie je dat je kind zich boos gedraagt? Benoem dit dan, door bijvoorbeeld te zeggen: “Ik zie dat je je boos gedraagt, je moet je wel heel naar voelen.” Aangezien je nog niet weet welk gevoel onder de emotie zit, hoef je deze nog niet te benoemen. Je kind voelt zich op deze manier wel gehoord en gezien, waardoor je kind weer rustig kan worden. Het kan zijn dat je dit een aantal keer moet herhalen, geduld is het codewoord! 

Vind je het als ouder lastig om je kind te helpen bij zijn emoties of mentaal welbevinden? Kindercoaching kan uitkomst bieden. Ben je benieuwd wat coaching voor jouw kind kan betekenen? Neem dan contact op via het contactformulier voor een vrijblijvend intakegesprek, of bekijk de pagina over kindercoaching. 

Help! Mijn kind voelt zich rot!

“Ah joh, dat is toch helemaal niet zo erg.”

“Waarom huil je nou? Dat is toch helemaal nergens voor nodig! Kom, we gaan wat leuks doen.”

Elk gevoel mag er zijn

Als ouder zie je jouw kind waarschijnlijk het liefste gelukkig, energiek en blij. Tranen poetsen we het liefst zo snel mogelijk weg en een boze bui zie je waarschijnlijk ook het liefst zo snel mogelijk voorbij trekken. 

Dit is natuurlijk goed bedoeld, maar het gevaar hiervan is dat je voorbij gaat aan het gevoel van je kind. Hoe naar een gevoel ook is, het is belangrijk dat je kind ervaart dat dit gevoel er mag zijn. 

En hoe zit het dan met veerkracht en weerbaarheid?

Maar waarom zou je een naar gevoel van je kind erkennen? Is het niet juist de bedoeling dat je kind leert om te gaan met tegenslagen en een positieve draai kan geven aan teleurstellingen? 

Natuurlijk is het belangrijk dat je kind veerkrachtig wordt en weerbaarheid traint. Voordat je kind hier echter sterker in kan worden, is het belangrijk dat hij sterk staat in zijn eigen gevoel. Vertrouwen op je eigen gevoel en vervolgens op je eigen intuïtie vormt een krachtige basis voor zelfkennis en zelfvertrouwen. 

Je eigen vervelende gevoelens 

Stel je voor, je voelt je verdrietig of boos, maar je weet niet waardoor het komt. Je gaat door met je alledaagse werkzaamheden, maar het vervelende gevoel gaat niet weg. Je voelt je moe, prikkelbaar naar je medemens en thuis plof je op de bank. Ga jij je gevoel uit de weg, door bijvoorbeeld de tv aan te zetten en een zak chips open te trekken? 

Een naar gevoel? Weg ermee!

Veel mensen hebben (zichzelf) geleerd om hun gevoel weg te stoppen, in plaats van de ruimte te geven. Ruimte geven aan een vervelend gevoel, zorgt immers voor nog meer vervelende gevoelens. 

Tringggg…..

Een gevoel is als een rinkelende telefoon. Hij stopt pas met rinkelen, als je de telefoon opneemt. Pas als je een vervelend gevoel de ruimte geeft en de bijbehorende emotie accepteert, komt er ruimte in je hoofd voor inzichten en fijne gevoelens. 

Een naar gevoel? Welkom!

Door kinderen op jonge leeftijd te leren dat alle gevoelens er mogen zijn, hoeven zij hun gevoel in hun latere leeftijd niet uit de weg te gaan. Door te accepteren dat vervelende gevoelens bij het leven horen, blijven ze hier minder lang in hangen en leren hier zelf mee om te gaan. 

Hoe geef je kinderen de ruimte en het vertrouwen om hun vervelende gevoelens aandacht te geven?

  • Onthoud dat elk gevoel er mag zijn. Ook al begrijp je niet waarom je kind van slag is van een bepaalde gebeurtenis, dat hoeft ook niet. Het gaat erom dat je kind een bepaald gevoel ervaart en dit gevoel mag de ruimte krijgen. Erken daarom het gevoel van je kind. Je voelt je verdrietig omdat je niet bent uitgenodigd voor het feestje. 
  • Door je kind vervolgens te troosten, krijgt hij het gevoel dat hij gezien en gehoord wordt. Het is ook heel jammer en verdrietig dat jij niet bent uitgenodigd, je had er zo’n zin in. 
  • Na erkenning en troost is er ruimte om een stukje veerkracht en weerbaarheid te trainen. Helaas kon hij jou niet meer uitnodigen, omdat Pietje maar 5 kinderen mocht uitnodigen.
  • De realiteit hoef je maar één keer te zeggen, er is immers niks mis met het geheugen van je kind. Erkenning en troost mag je blijven herhalen tot je kind rustig wordt. 
  • Geef elke dag even aandacht aan het gevoel en de bijbehorende emoties. Bespreek bijvoorbeeld tijdens het avondeten hoe iedereen zich voelde. Grote kans dat je kind eerst alleen ‘goed’, ‘prima’, ‘mwa’, zal zeggen. Je gevoel onder woorden brengen is lastig, dit kunnen jullie samen oefenen. Stel bijvoorbeeld vragen als:
    • Als jouw gevoel vandaag een weerbericht zou zijn, was het dan zonnig of bewolkt? 
    • Wat was vandaag het leukste moment van de dag en waarom?
    • Wat was vandaag het stomste moment van de dag en waarom? 
  • Maak samen een emotiedagboekje. Kies een vast moment van de dag om even stil te staan bij de gevoelens en emoties. Maak bijvoorbeeld een tabel met de verschillende emoties (blij, boos, verdrietig, boos). Welke emotie voelde je kind ‘s ochtends, welke ‘s middags en welke emotie ‘s avonds? 
  • Leg het verschil uit tussen gevoel en emotie. Een emotie is de uiting van een bepaald gevoel. Voelt je kind zich bijvoorbeeld verdrietig? De emotie die bij verdriet hoort is huilen, terugtrekken, etc. Soms voelt je kind zich verdrietig, maar gedraagt hij zich boos. Er is een andere emotie gekoppeld aan het onderliggende gevoel. Maak een overzicht van de gevoelens en de bijbehorende emoties. Welke teams horen bij elkaar en waarom?


Vindt je kind het lastig om ruimte te geven aan vervelende gevoelens? Of gedraagt je kind zich vaak boos of verdrietig, maar heb je het idee dat er een ander gevoel onder zit? Kindercoaching kan jouw kind helpen om inzicht te krijgen in zijn gevoelens en deze te omarmen. Op deze pagina lees je meer over kindercoaching en wat dit voor jouw kind kan betekenen. Liever even persoonlijk contact? Laat een reactie achter via het contactformulier en ik neem zo snel mogelijk contact met je op! 

7 voorbeelden van een gezonde en gevarieerde lunchbox

Wat zit er vandaag op mijn boterham? Oh, alweer kaas… Verrassing! 

In de hectiek van de ochtend en het drukke gezinsleven, kan ik mij voorstellen dat het lastig is om een gevarieerde en gezonde lunchtrommel in elkaar te flansen voor je kind. Een boterham met kaas is natuurlijk prima, maar hoe leuk zou het zijn als jij je kind kan verrassen met een gevarieerde en gezonde lunchtrommel?! 

In alle vroegte schijfjes komkommer raspen of een pannenkoek bakken klinkt misschien niet als muziek in je oren. Geen paniek! Met onderstaande tips tover jij de ‘saaie’ lunch van een boterham met kaas om tot feestje in de broodtrommel. 

TIP 1: Maak de avond van tevoren de lunch vast klaar

Heb je ‘s ochtends weinig tijd? Neem ‘s avonds een extra kwartiertje om de lunch vast voor te bereiden. 

TIP 2: Mealprep to the rescue! 

Bak bijvoorbeeld een stapel pannenkoeken of een aantal gezondere muffins op zondag. Al helemaal leuk als je kinderen meehelpen! 

TIP 3: Ook lunch voor de volwassenen

Het is natuurlijk geweldig dat je een lekkere lunch voor je kids klaarmaakt, maar vergeet jezelf niet! Ook jij verdient het om een lekkere en gezonde lunch te eten. 

TIP 4: De supermarkt helpt je een handje

In bijna iedere supermarkt verkopen ze zakjes snoepgroenten, zodat jij ze niet meer hoeft te snijden. Eventjes verdelen over de lunchtrommels en klaar! 

TIP 5: Een boterham met extra beleg

Wil je wat laagdrempeliger beginnen? Beleg de boterham met kaas dan eens met een extra schijfje komkommer, wat sla of avocado. Een extra topping zorgt al meteen voor meer variatie! 

En dan nu de reden dat jij waarschijnlijk deze blog leest! 7 voorbeelden van een gezonde en gevarieerde lunchtrommel!

1). Gezonde wraps met groenten, een handje nootjes en een trosje druiven

Beleg een volkoren wrap (of een groenten wrap) met hummus, avocado, tomaatjes en sla en rol deze stevig op. Snij de wrap in stukjes. Nog wat nootjes voor de gezonde vetten en een trosje druiven voor de vitamientjes en je kind kan ertegenaan! 

2). Zelfgemaakte boekweitpannenkoeken* met appelstroop, een handje snoepgroenten en een appel

Bak een stapel boekweitpannenkoeken en beleg deze met (suikervrije) appelstroop. Nog wat snoepgroenten zoals worteltjes en tomaatjes erbij en een lekker fris appeltje. 

3). Zelfgemaakte groentenmuffins*, wat blokjes kaas, worteltjes en een banaan.

Hoe leuk om met zelfgemaakte groentenmuffins te lunchen! Nog wat blokjes kaas om op te knabbelen, worteltjes voor de extra groenten en tot slot een banaan voor een energie boost! 

4). Restje avondeten met een stuk fruit

Een restje pasta bijvoorbeeld kun je prima koud eten! Een stuk fruit voor de vitamientjes, niks maar aan doen! 

5). Boterham met hummus en groenten, twee dadels en een mandarijn.

De boterham hoeft niet verbannen te worden uit de lunchbox! Verwissel het plakje kaas eens met een beetje hummus, wat schijfjes komkommer en avocado en een beetje sla. Dadels geven je kind de energie die nodig is om de dag door te komen en een mandarijn is altijd een goed idee ;).

6). Rijstwafels / crackers met pindakaas en banaan, wat snoepgroenten en een appel.

Pindakaas en banaan, het is een gouden combinatie! Smeer 100% pindakaas op de crackers met wat plakjes banaan (en een snufje kaneel om het écht af te maken). Wat snoepgroenten zoals worteltjes, tomaat en komkommer erbij en een stukje fruit zoals een appel maken deze lunchtrommel helemaal compleet. 

7). Zelfgemaakte bananenbrood* met nootjes, een stukje fruit en wat snoepgroenten.

Hmmm… De geur van zelfgemaakte bananenbrood… Heerlijk! Bananenbrood is simpel om te maken, voedzaam en gezond! Laat je kinderen meehelpen en varieer met wat je in het beslag doet. Walnoten, stukjes pure chocolade, cranberry’s. Je kan het zo gek niet bedenken! Geef je kind wat plakjes mee naar school, een klein handje noten, wat fruit en groenten en klaar is kees! 

*De recepten:

BOEKWEITPANNENKOEKEN (voor 4 pannenkoeken)

Ingrediënten: 

– 100 gram boekweitmeel

– 300 ml melk

– 2 eieren 

– Snufje zout 

Bereiden:

1). Mix alle ingrediënten tot een glad pannenkoekenbeslag.

2). Doe wat olie in de pan en giet wat van het beslag in de pan.

3). Draai de pannenkoek om als er belletjes aan de bovenkant ontstaan. 

4). Bak alle vier de pannenkoeken en laat een beetje afkoelen.

GROENTENMUFFINS (voor 12 muffins)

Ingrediënten:

– 200 gram (zelfrijzend) meel

-120 gram geraspte kaas

– 50 ml melk

– 3 eieren 

– ¼ courgette in kleine stukjes

– 1 kleine wortel in kleine stukjes

– 100 gram doperwten 

– 1 kleine paprika in kleine stukjes

Bereiden:

1). Klop de eieren los en voeg de stukjes groenten toe

2). Voeg het meel, de melk en de kaas toe aan het mengsel

3). Vet de 12 vormpjes in met boter of olie en verdeel het beslag over de vormpjes

4). Bak de muffins 20-25 min in een voorverwarmde (180 graden) oven

BANANENBROOD 

Ingrediënten:

– 80 gram amandelmeel

– 160 gram (spelt)bloem

– 3 eieren 

– 4 rijpe bananen

– Kaneel

– 1 theelepel bakpoeder

– Eventueel: walnoten, cranberries stukjes pure chocolade

Bereiden:

1). Prak de bananen

2). Klop de eieren los

3). Mix het meel en de bloem met de eieren en de bananen

4). Voeg het bakpoeder en de kaneel toe

5). Voeg tot slot de walnoten, cranberries, pure chocolade, of iets anders toe aan het beslag

6). Bekleed een bakvorm met bakpapier

7). Doe het bananenbrood 50-60 min in een (voorverwarmde) oven op 175 graden

8). Prik in het beslag met een satéprikker om te checken of het bananenbrood gaar is. Komt de satéprikker er schoon uit? Dan is het brood goed! Zo niet, doe de bakvorm dan nog wat langer in de oven. Bedek het brood desnoods met wat aluminiumfolie, zo voorkom je dat de bovenkant aanbrandt.